به گزارش اترک نیوز به نقل از دانشجویان بیدار، شور و هیجان خاصی داشتم.هر چند اندک شرمندگی هم بابت وضعیت فعلی برایم وجود داشت که سبب لرزش صدا می شد.ولی مجبور بودم سوالاتی را که پرسشش حقیقتا سخت بود از مادر بزرگوار شهید احمدی روشن داشته باشم.
مصاحبه از آن جایی آغاز شد که از ایشان خواستم پیرامون وضعیت مصطفی شهید در 20 فروردین ماه 86 توضیحاتی را ارائه کنند.همان زمانی که ایران بصورت رسمی به باشگاه کشور های دارای صنعت هسته ای پیوست و افتخار بزرگی در کشور رقم خورد.مادر بزرگوار مصطفی گفتند:
اسفند ماه بود که مصطفی به ما گفت رئیس جمهور در چند روز آینده خبر های خوشی را به ملت خواهد داد و ما فروردین ماه متوجه شدیم که کشور بعد از 2 سال تعلیق به چرخه هسته ای دست پیدا کرده است و این اتفاق یک شور و هیجان خاصی را بر مصطفی غالب کرده بود.مصطفی دقیقا در سال های تعلیق دولت اصلاحات وارد کار شده بود و آن طور که برای ما تعریف می کرد فضا اینگونه بود که چند دستگاه معدود در سایت نطنز وجود داشته که آن ها هم پلمپ شده بود و زیر دید مستقیم دوربین های آژانس قرار داشت و هیچ کاری عملا قابل اجرا نبود.اما مصطفی و تیمش یک لحظه هم راحت ننشستند تا دولت تغییر کرد و به دستور رهبری معظم انقلاب و رئیس جمهور وقت پلمپ ها شکسته شد و ظرف کمتر از 2 یا 3 ماه ما به غنی سازی 3.5 درصد دست پیدا کردیم.این اتفاق خیلی سبب ایجاد امید و نشاط در بچه های سازمان شده بود.مصطفی و چهار نفر از دوستانش شبانه روز کار می کردند تا به دستاور های بزرگتری مثل سوخت 20 درصد و... برسیم که خداراشکر در سال های بعد، این دستاور هم حاصل شد.البته رئیس وقت سازمان به شدت دنبال جابه جایی برخی از بچه حزب اللهی بود که در سازمان مثمر ثمر هستند که الحمد لله با تغییر ایشان و روی کار آمدن دکتر فریدون عباسی این اتفاق نیفتاد.زمانی هم که دکتر عباسی مسئولیت را از ایشان تحویل گرفتند،چون انسان جهادی و متخصصی بودند سرعت رشد هسته ای ما به مراتب بیشتر شد تا سال 92 که تقریبا وضعیت به یک حالت پس رفتی مبدل شده است.
ادامه مطلب ...